Árni situr í foreldraráði leikskóla Elísabetar og Tómasar Viktors. Í dag var haldinn fundur í foreldraráðinu til að skipuleggja starfið sem er framundan. Eitt málið á dagskrá fundarins var mat á starfsáætlun leikskólans fyrir veturinn sem er að líða.
Leikskólastjórinn lagði verkefnið upp svona: Þið skoðið starfsáætlunina sem er á vef leikskólans og svo leggið þið mat á þetta, hvað tókst vel og hvað tókst ekki jafn vel, við hvað höfum við staðið og hvað ekki. Svo bætti hún við: „Það er nefnilega svo auðvelt að gefa loforð á blaði áður en vetrarstarfið hefst.“
Þessi fyrirmyndarvinnubrögð fengu okkur til að hugsa um hliðstæðuna við kirkjustarfið. Hver er staðan í kirkjunni þegar kemur að því að gera áætlanir og meta hvernig að var staðið? Hvar leggjum við fram svona starfsáætlanir? Hvenær er farið yfir þær og hver sér um það?
Við vildum gjarnan sjá svona vinnubrögð í kirkjunni. Starfsfólk safnaðarins gæti sest niður með prestinum og lagt línurnar í æskulýðsstarfinu, barnastarfinu, fermingarfræðslunni, biblíulestrunum, 12 spora kerfinu, eldri borgara starfinu o.s.fr. fyrir veturinn og fengið svo fólkið í sóknarnefndinni – fulltrúa þeirra sem þiggja þjónustuna – til að fara yfir og meta.
Hér er óneitanlega tækifæri til að gera starfið í söfnuðunum okkar skilvirkara og lýðræðislegra. Útfærslurnar eru óendanlega margar en mestu máli skiptir að finna leiðir til að þjóna fagnaðarerindinu með þvi að vera ljós og salt í heiminum.
Leave a Reply