Árni og Kristín

Blogg

Færslur um hvaðeina sem okkur þykir áhugavert. Notaðu hnappana til að sía eða flettu gegnum allt.

  • Ósíuð aðventa 22: Ljúfsár jól

    Stundum færðu fréttir sem eru góðar og dásamlegar og þú vilt að deila með þeim sem skipta þig mestu máli. Þú gerir það en kannski vantar einhvern. Það getur verið góður vinur, systkini, maki, foreldri, afi og amma – einhver sem skipti sköpum í lífinu þínu og er ekki lengur til staðar. Þá getur verið sárt að vera til í miðri gleðinni.

    Jólin eru tíminn þegar tilfinningar sem þessar geta komið yfir okkur af miklum krafti. Þau eru góður tími sem skiptir okkur máli. Þau eru tími fjölskyldunnar og við viljum eiga þau með fólkinu sem er okkur dýrmætt. Þegar einhver þeirra hefur kvatt þá getur þyrmt yfir okkur.

    Það er eðlilegt og verður líka hluti af jólunum. Þá er gott að staldra við, rifja upp og leyfa sér að hvíla í aðstæðunum.

    Guð gefi þér góð jól – með þeim sem þú elskar og með minningunum um þau sem þú hefur þurft að kveðja.

    #ósíuðaðventa

  • Dagur minninga og þakklætis

    Sorgin er hluti af lífinu. Hún er fylgikona ástarinnar því allir sem hafa elskað eiga það á hættu að missa og syrgja. Sorgin getur verið sársaukafull og erfið en við eigum þó aldrei að bæla hana niður eða afneita henni, ekki frekar en við viljum skiljast við minningarnar um þau sem við höfum elskað eða bæla ástina okkar niður.

    Það er misjafnt hvernig syrgjendur vinna úr missi eftir andlát ástvinar. Sumir heimsækja gröf hins látna reglulega, aðrir sjaldan eða aldrei. Sumum líður best með að hlutir hins látna séu óhreyfðir í langan tíma, aðrir vilja taka til og fjarlægja þá sem fyrst. Margir tjá sig á Facebook. Sumir tala um hinn látna eða skrifa béf til viðkomandi. Öðrum finnst minningarnar dofna fljótt. Suma dreymir lifandi drauma oft, jafnvel á hverri nóttu, um þann sem þau hafa misst. Þetta eru allt eðlileg viðbrögð.

    Þegar við syrgjum erum við að ná tökum á því sem hefur breyst í lífi okkar. Á sama tíma leitum við nýrra leiða til lifa áfram með því tómarúmi sem verður til við missinn. Til að lifa með sorg, söknuði, tómleika og ótta. Til að lifa án hennar eða hans sem hefur kvatt, til lifa án framtíðarinnar sem við töldum örugga. Þetta tekur tíma og rými í lífinu okkar, rétt eins og ástin og minningarnar.

    Í árinu eru nokkrir dagar sem eru teknir frá fyrir minningarnar og þakklætið. Einn þeirra er Allra heilagra messa sem við höldum upp á 1. nóvember. Í kirkjum landsins er boðið til fjölbreyttra bænastunda þar sem við minnumst látinna. Kirkjugarðarnir eru líka opnir. Þangað er hægt að fara, eiga sína stund, kveikja á kerti, minnast og þakka. Þú ert velkomin í garð og til kirkju, Guð blessi þig, blessi minningarnar þínar og ástina og helgi sorg þína.

    Ragnheiður Jónsdóttir og Árni Svanur Daníelsson.
    Sóknarprestar í Mosfellsprestakalli og Reynivallaprestakalli.

    Birtist fyrst í Mosfellingi, 22. október 2015.

  • Aðventukransinn og þau sem vantar

    Fyrsta aðventukertið minnir á ástvinina sem eru ekki lengur með okkur. Við nemum staðar, nefnum nafnið þeirra, rifjum upp röddina þeirra, andlitið þeirra og allar minningarnar sem tengjast þeim og jólatímanum. Við tendrum ljós, felum þau Guði og þökkum fyrir það sem lífið þeirra gaf okkur.

    Aðventan og minningarnar, pistill á vef Laugarneskirkju.

  • Ást verður sorg verður ást

    Árni:

    Sorgin er eins og köttur því hún er sjálfstæð. Við eigum hana ekki þótt hún sé hluti af okkur. Við stjórnum henni ekki og getum ekki kallað hana fram þótt við finnum hana stundum nálgast. Smátt og smátt lærum við samt að þekkja aðstæðurnar þegar sorgin hellist yfir okkur.

    Ást verður sorg verður ást, prédikun í Laugarneskirkju 2. nóvember 2014.